11/10/2013

Saya tau tiada apa yg patut sy buat selain meluahkan smua nya di sini , sy tau memg ada yg akan mendengar luahan bila sy memerlukan tpi  selebihnya tdak semua org memahami perasaan yg jauh di dalam hati ni . Entah kenapa sy merasakan semua ni sia sia , dan hendak menyuruh sja hati sy untuk mengalah . Sy dpt merasakan rsa untuk mempertahankan tu kurg , sma seperti stahun yg lepas . Begitu penat sy korbankan hati dn perasaan sy hnya utk org yg sy syng selama bertahun tahun . Yg sellu mmbuat mata ni basah dan slalu mmbuat bibir ni tsnyum . Kdg2 sy buntu , perasaan siapa yg lebih pentng ? Sy ataupun dia ? Sy sudah mencuba utk mengutamakan perasaan sy stahun yg lalu dan balasannya x dpt sy lupa kan smpai bila bila . Sekrg ini sy lebih mengutamakan perasaan dia dan balasan dia sy menyakiti dan menyeksa perasaan sy sendiri . Sy sendiri yg merasa sakit . Dan hari ni merupakan hari kami , sy harapkan sesuatu yg bahgia yg mengejut kan sy rupa rupanya sy hanya mengharap kan cahaya dlm hujan lebat . Sy merasakan hal yg sama dan menyakitkan skali lagi . Patut ka sy biar kan dan terus biar kan hati ni merasa kekecewaan berkali kali lgi ? Kalau la sy boleh buang hati ni jauh2 dan kalau sebelum ni sy tidak mempunyai hati . Sudah tentu sy x merasakan semua ni lagi :') ya Allah, kuat kan la hati ni lagi