16/9/2013

Betul ka cara yg sy buat skrg , membiarkan benda ni akan terus menjerat . Sampai bila sy dapat menjadi sabar dan kuat sdgkan sy tau setiap kesabaran ada had nya dan setiap yg kuat tu akan menjadi lemah . Begini ka rasa hidup seolah seolah dibiarkan dgn soalan dan sesuatu yg x pasti. sy tau sy bnyak merisiko kan sebahagian daripada hati ni, separuh daripda hidup ni . Sy tahu apa yg akan sy rasa , sy tahu apa  benda yg akan sy tangiskan samada gembira atau sedih . Tapi  kadang2 benda tu seakan samar , jauh sekali untuk dapat di teka . Terasa diri ni , kebingungan  kehilangan segala fikiran yg waras , sesat hendak kemana akhirnya trpaksa memilih untuk membiarkan dan berdiam . Sy x kisah berapa sisa yg akan teman kan sy sehingga melihat bumi ni gelap , sehingga kembali mlihat siang . Sy bukan lagi yg dulu , terlalu mengikut perasaan dan hati yg akhirnya mematikan segala harapan dan impian . Biar lah semua ni sbg permulaan untuk sy mulakan semula  , sy tau stiap sakit ada bahagia cuma sy xtau bila . Biar lah sy relakan jika hati ni terluka walau untuk ke seribu kali , biarlah rasa bersalah tu menyelubungi keadaan sy skrg . Biarlah sy merisiko kan benda yg mungkin x kan memberi manfaat kpada diri sy . Sebab apa ygsy buat skrg adalah untuk membahagia kan org terdekat , cukup melihat dia bahagia sy sememang nya sudah bahagia . Walaupun bahagia tu hanya sekrg sekurang kurang dpt merasakan nya biarlah hanya untuk waktu sementara.

11/9/2013

Tarikh berharga sudah hampir tamat ke penghujung , hari yg buat pertama kali kembali hidup setelah sekian lama. sememang nya sy akan kenang setiap saat masa yg terluang. syukur dan bahagia hanya Tuhan yg tahu bagaimana . Memg ini setiap harapan doa sy dlm hati , masa2 yg berharga akan sy hargai dan kemas tersimpan dlm ingatan . Sy tahu kemungkinan juga sy x akan melalui masa masa ini lagi . X kira selepas ini baik atau buruk yg terjadi , sy tetap akan menikmati kenangan dan memori . Mungkin kebelkangan ni sy rasa bahagia , dan jiwa yg mati sudah hidup kembali . Tapi mungkin juga lepas ini sy akan bersedih dan jiwa itu akan mati. seperti sebelum ni. Ya Allah , sy selalu mngharap kan yg terbaik tetapi hakikatnya sy hanya mampu merancang dan Engkau yg menentukan . Sy kdg2 x mampu menepis fikiran yg menganggu hati ni, rasa bersalah yg menebal , rasa ketidak layak kan bersama dgn dia. Segala rasa yg x baik , sy hanya menghadapi dgn tangisan . Biarpun sehingga tidur dan bangun sisa masih terasa , sy tetap berpegang dlm hati ini sy x kan berlari lagi . Tidak untuk kali ini

10/9/2013

kebiasaan pada hari2 sebelum ni , kehidupan berjalan seperti biasa dan pada hari ni sy memandang tarikh yg terpapar di kalender bulan september. tidak sangka hanya tinggal 3 bulan lebih shaja lagi sy akan melangkah ke tahun baru . sy x tahu apa yg berlaku pada hari ni tapi rasanya sy terlalu sensitif dgn keadaan sekeliling sy . terlalu terasa hati dgn kata kata seseorang , memikirkan hendak berbuat apa untuk keesokan hari nya . tapi sy berharap perasan ini hanya sementara, mungkin juga kerana sy mnghadapi "period cramp " dan x lama lagi akan mengibar kan bendera jepun . benda ni la paling sy benci , perasaan fikiran buruk semuanya dtg . tapi walaumacam mana pun , besok adalah tarikh berharga buat sy . biarpun hanya sy yg merasakan ia berharga . ya , mungkin sudah tinggal kenangan dan akan terus menjadi kenangan tapi kenangan ni la yg menjadi memori dan ingatan pada sy smpai bila bila . in shaa Allah  hingga berakhir nya hidup sy sbg manusia di tanah ni. ya Allah , sy harapkan yg baik baik , berfikir yg positif , mendoakan yg terbaik dgn harapan semua yg akan terjadi x ada yg negatif . perkenanlah setiap niat yg baik  dlm hati ku ni ya Allah

01/9/2013

Perlu ka bersedih , bila sesuatu yg dirancang ,dijaga x akan jadi seperti yg diharapkan . Perlukah menyesal bila jalan yg diambil lambat laun menyedarkan bahawa hati ini akan di lukakan sekali lagi . Perlu kah terus menyalahkan kisah lalu penyebab hati dan diri  layak untuk merasa bahagia . Apa yg sy buat sekrang , saya sedar sy merisikokan keseluruhan hati sy yg x seberapa ini untuk percaya dgn kata bahagia serta janji . Tapi apa yg mampu sy lakukan ? bila sy sendiri sudah meletakkan kedudukan diri sy di dalam situasi yg lepas ini x tahu hendak ke mana lagi . Sabar la wahai hati , sy bgtu bodoh sebab terlalu ingin kan kebahagiaan . Padahal benda tu sememangnya belum boleh menjanjikan apa apa . Sy seperti membunuh hati sy sendiri , ibarat membuang diri sy ke dalam gaung sekali lagi . Ya Allah , apa hikmah sebalik semua ni? Kenapa sy tersekat dlm harapan yg sy rasakan x berpihak kepada sy ? Kenapa Kau buka pintu hati ni untuk dia ya Allah ? Sdgkan sy akan sakit juga x lama .Kenapa